Historia

Kuria Metropolitarna Warszawska biorąc pod uwagę dobro duchowe mieszkańców osiedla Gołąbki-Grabkowo, powołała do zycia nową parafię pod wezwaniem św. Jana Apostoła. Parafia powstała z części parafii Piastów, Żbików, Babice. Pierwszym proboszczem mianowany został ks. Bronisław Sielski.
Przed II Wojną Światową jak i całą okupację osiedle Gołąbki-Grabkowo należało do parafii Piastów. W czasie okupacji na terenie osiedla znalazło schronienie wielu kapłanów uciekinierów, którzy sprawowali najświętszą ofiarę w prywatnych domach. Częstym gościem był między innymi ks. biskup Karol Niemira.
Początkowo życie duchowe parafii skupiało się w kaplicy – poniemieckim budynku – przy ulicy Jasnej 6 (aktualnie Zygmunta Augusta 6).
Od 1947 roku przenosi się do skromnego, drewnianego kościółka – dwa poniemieckie baraki zestawione na planie krzyża – pobudowanego na placu 9685 m2 przy ulicy Słowackiego róg Leśnej (aktualnie K. Jagielończyka i Bol. Śmiałego), ofiarowanym przez dr. Władysława Jana Grabskiego. Poświęcenia dokonał dn. 21 IX 1947 r. ks. biskup Wacław Majewski. W dniach 3 – 10 VI 1949 r. odbyły się w parafii pierwsze misje prowadzone przez Ojców Franciszkanów, na pamiątkę postawiono krzyż.