zamieszczony obraz: DUCCIO DI BUONINSEGNA, „UZDROWIENIE NIEWIDOMEGO”(XIV WIEK)
22 marca czytamy fragment z 1 Księgi Samuela 16, 1b. 6-7. 10-13, List św. Pawła do Efezjan 5, 8-14 i Ewangelię wg. św. Jana 9, 1-41.
Poproś Ducha Św. o wyciszenie serca, postaw się w Jego Obecności. Jezus pragnie mówić również do Ciebie poprzez swoje Słowo.
Przeczytaj wskazany fragment Ewangelii. Możesz uczynić to na głos.
– wyobrażę sobie tę scenę, jak Jezus przechodzi obok niewidomego.
„Ujrzał”go
– patrząc na niewidomego powierzę Jezusowi osoby, które są cierpiące
Jezus widzi także Twoje choroby, biedy, rozterki, bóle… On jest BLISKO CIEBIE.
– Jezus nie pozostaje obojętny wobec niewidomego – UZDRAWIA GO
Ślina według Żydów była substancją leczniczą.
„Uczynił błoto ze śliny” – gest ten przypomina stworzenie człowieka
z ziemi.
„nałożył je na oczy niewidomego” – gr. słowo epichrio oznacza namaścić.
„Idź obmyj się” – woda ma tu symbolikę oczyszczającą. Jest tu wyraźna aluzja do chrztu.
Spojrzę z jaką miłością Jezus namaszcza niewidomego. Pragnie na nowo go stworzyć, ukształtować.
Czy pozwalam się kształtować Jezusowi poprzez Jego Słowo?
On chce mnie nieustannie stwarzać. Otwierać moje serce na działanie Jego łaski, otwierać moje życie na drugiego człowieka, tak, jak otworzył oczy niewidomego.
Czy jestem otwarty na łaskę Pana Boga w mojej codzienności? Czy nie zaniedbuję Jego wskazań, natchnień?
Czy otwieram się na drugiego człowieka? Czy umiem przychodzić mu
z pomocą? Na kogo jestem najbardziej zamknięty w moim życiu i dlaczego?
„wrócił widząc”
– poproszę Jezusa: Panie Jezu Chryste, Synu Boga Żywego uwolnij mnie od mojego
zaślepienia, spraw abym przejrzał, obmyj mnie
w swoim Duchu.
„Jezus usłyszał, że wyrzucili go precz, i spotkawszy go, rzekł do niego: „Czy ty wierzysz w Syna Człowieczego?” On odpowiedział: „A któż to jest, Panie, abym w Niego uwierzył?” Rzekł do niego Jezus: „Jest nim Ten, którego widzisz i który mówi do ciebie”. On zaś odpowiedział: „Wierzę, Panie!” i oddał Mu pokłon”
To wiara zbawia człowieka, przywracając jego głęboką relację z Bogiem, z sobą samym i z innymi; wiara zaś wyraża się we wdzięczności – Benedykt XVI
Będę modlił się aktami
Akt wiary
Wierzę w Ciebie, Boże żywy,
W Trójcy jedyny, prawdziwy.
Wierzę, coś objawił, Boże.
Twe słowo mylić nie może.
Akt nadziei
Ufam Tobie, boś Ty wierny,
Wszechmogący i miłosierny.
Dasz mi grzechów odpuszczenie,
Łaskę i wieczne zbawienie.
Akt miłości
Boże, choć Cię nie pojmuję,
jednak nad wszystko miłuję,
nad wszystko, co jest stworzone,
boś Ty dobro nieskończone.
Akt żalu
Ach, żałuje za me złości
jedynie dla Twej miłości.
Bądź miłości mnie, grzesznemu,
dla Ciebie odpuszczam bliźniemu.
