Duccio di Buoninsegna, Zesłanie Ducha Świętego; 1308 -1311

„Woda, którą Ja mu dam, stanie się w nim źródłem wody żywej, wytryskującej ku życiu wiecznemu”. Nowy to rodzaj wody, żywej i wytryskującej. A tryska ona na tych, którzy są tego godni. Dlaczego Chrystus łaskę Ducha Świętego określa mianem wody? Dlatego, że wszystko istnieje dzięki wodzie. Woda daje życie roślinom i zwierzętom; woda spada z nieba w postaci deszczu. Woda spada zawsze w ten sam sposób i w tej samej postaci, ale jej skutek jest różnoraki: inny w palmach, inny w krzewie winnym, i w całej naturze daje się odczuwać jej wpływ, a jest on zawsze ten sam, gdyż nie może różnić się od swej natury. Także i deszcz jest zawsze taki sam i nie spada różny, ale przystosowuje się do struktury przyjmujących go i dla każdego staje się tym, czego potrzebuje.
Podobnie Duch Święty: jeden i taki sam, niepodzielny, rozdziela łaski każdemu tak, jak chce. Schnące drzewo, gdy otrzyma wodę, wypuszcza pędy. Tak samo grzesznik przyniesie owoce sprawiedliwości, gdy przez pokutę stanie się godny daru Ducha Świętego. Jeden i ten sam Duch Święty działa w różny sposób z woli Boga i w imię Chrystusa.
Jednemu udziela daru mądrości słowa, umysł innego oświeca natchnieniem proroczym; temu daje moc wyrzucania złych duchów, tamtemu łaskę tłumaczenia Pisma. Jednego wzmacnia darem wstrzemięźliwości, innego nakłania do miłosierdzia; tego zachęca do postów i uczy wytrwania w ascezie życia, tamtego odrywa od rzeczy ziemskich; innego jeszcze przygotowuje na męczeństwo; różnorodny w różnych ludziach, zawsze jednak taki sam, jak napisano: „Wszystkim objawia się Duch dla wspólnego dobra”.
Przybycie Jego jest łagodne i pełne dobroci; pełna słodyczy jest Jego wonność, a Jego jarzmo jest nader lekkie. Jego nadejście poprzedzają promienie światłości i wiedzy. Przybywa On jako braterski opiekun naszego wnętrza, by zbawiać, uzdrawiać, pouczać i upominać, wzmacniać i pocieszać, oświecać umysł, najpierw tego, kto Go przyjmuje, a poprzez niego oświecać także innych.
Kiedy słońce ukaże się temu, który do tej pory pozostawał w ciemnościach, to otrzymuje światło dla swoich cielesnych oczu i wyraźnie widzi to, czego przedtem nie dostrzegał. Podobnie i ten, który został uznany godnym daru Ducha Świętego, zostaje oświecony na duszy i wyniesiony ponad to, co ludzkie, widzi to, co dotąd było mu nieznane” (katecheza o Duchu Świętym św. Cyryla Jerozolimskiego, zmarł 386 r.)

Przybądź, Duchu Święty,
Ześlij z nieba wzięty,
Światła Twego strumień.

Przyjdź, Ojcze ubogich,
Dawco darów mnogich,
Przyjdź, światłości sumień!

O najmilszy z Gości,
Słodka serc radości,
Słodkie orzeźwienie.

W pracy Tyś ochłodą,
W skwarze żywą wodą,
W płaczu utulenie.

Światłości najświętsza!
Serc wierzących wnętrza
Poddaj swej potędze!

Bez Twojego tchnienia
Cóż jest wśród stworzenia?
Jeno cierń i nędze!

Obmyj, co nieświęte,
Oschłym wlej zachętę,
Ulecz serca ranę!

Nagnij, co jest harde,
Rozgrzej serca twarde,
Prowadź zabłąkane.

Daj Twoim wierzącym,
W Tobie ufającym,
Siedmiorakie dary!

Daj zasługę męstwa,
Daj wieniec zwycięstwa,
Daj szczęście bez miary! Amen.

Panie, Jezu Chryste! W dniu Wniebowstąpienia nakazałeś swym apostołom nie odchodzić z Jerozolimy, ale oczekiwać obietnicy Ojca. Mówiłeś do nich: „Jan chrzcił wodą, ale wy wkrótce zostaniecie ochrzczeni Duchem Świętym (…). Gdy Duch Święty zstąpi na was, otrzymacie Jego moc i będziecie moimi świadkami aż po krańce ziemi”.

Za przykładem apostołów, którzy wraz z Maryją, Matką Twoją i innymi Twoimi uczniami trwali dziewięć dni jednomyślnie na modlitwie, oczekując obietnicy Ojca, także i my pragniemy się przygotować, przez wspólną modlitwę, na przyjście Ducha Świętego. Wierzymy, że to On nieustannie zstępuje na Kościół, udziela mu swoich darów, ożywia go i przenika swoją mocą i miłością. Wierzymy, że to On objawia światu Boga Ojca i Ciebie, naszego Pana i Zbawiciela wszystkich ludzi.

Pragniemy otrzymać moc Ducha Świętego i dzięki niej być Twoimi świadkami w naszej rodzinie, w naszym kraju i gdziekolwiek nas poślesz. Dlatego prosimy Cię:

Ześlij na nas Ducha Twojego!

  • Panie Jezu, który jesteś Prawdą i odblaskiem Ojca, ześlij Twoją światłość i prawdę, abyśmy zawsze słowem i czynem, byli Twoimi świadkami wobec wszystkich ludzi.

Ześlij na nas Ducha Twojego!

  • Panie Jezu, spraw, niech prowadzi nas Duch Boży, abyśmy postępowali zawsze jak dzieci Boże.

Ześlij na nas Ducha Twojego!

  • Objaw wszystkim narodom Twoją Ewangelię, aby wszyscy zostali doprowadzeni do posłuszeństwa wierze.

Ześlij na nas Ducha Twojego!

  • Ześlij na nas Ducha Świętego, abyśmy wobec ludzi wyznawali, że jesteś Królem i Panem.

Ześlij na nas Ducha Twojego!

  • Spraw, aby postępowanie każdego z nas pociągało bliźnich do Ciebie, przynosiło im dobro i zbudowanie.

Ześlij na nas Ducha Twojego!          

  • Niech przybędzie Duch Twój i łaskawie kieruje dziejami świata, odnawiając oblicze ziemi.

Ześlij na nas Ducha Twojego!

  • Prowadź światłem Ducha Świętego tych, którzy nami rządzą, niech będą Twoimi sługami dla dobra wszystkich.

Ześlij na nas Ducha Twojego!

  • Ty, który w dniu Pięćdziesiątnicy wezwałeś do Kościoła rozproszone ludy, spraw przez Ducha Twego, by cały świat zjednoczył się w wierze.

Ześlij na nas Ducha Twojego!

A teraz módlmy się, jak nas nauczył nasz Pan, Jezus Chrystus: Ojcze nasz…

Prosimy Cię, Panie, niech Duch Święty zapali nas tym ogniem, który nasz Pan, Jezus Chrystus, zesłał na ziemię pragnąc, by mocno rozgorzał. Który z Tobą żyje i króluje na wieki wieków. Amen